Hier heb ik de voorlopige resultaten gedeeld over mijn literatuuronderzoek naar proactieve zorgplanning bij mensen <65 jaar met een chronische ziekte, zoals hartfalen, nierfalen en dementie. Proactieve zorgplanning is een gesprek tussen patiënten, familie en zorgverleners over de zorg, die patiënt en familie wensen in de toekomst en rondom levenseinde. Dit kan gaan over behandelwensen en -grenzen. Mijn voorlopige resultaten tonen aan dat proactieve zorgplanning wordt besproken bij de diagnose of later in het ziektetraject.  Echter uit dit literatuuronderzoek komt naar voren dat de wens vanuit patiënten, familieleden en zorgverleners is om proactieve zorgplanning kort na de diagnose te bespreken. Mijn voorlopige resultaten tonen ook dat proactieve zorgplanning vaak wordt besproken door de huisarts of medisch specialist. Dit komt ook overeen met de wens van patiënten, familieleden en zorgverleners. Mijn literatuuronderzoek toont aan dat de volgende onderwerpen worden besproken tijdens proactieve zorgplanning: medische volmacht, euthanasie, weigeren van een behandeling, soort zorg die patiënt nog wil, wensen omtrent geloof en zorginstellingen. Onderwerpen over angst en stress worden niet gevonden. Op dit moment ben ik bezig met het verder uitwerken van mijn resultaten om een volledig overzicht over proactieve zorgplanning bij jonge mensen met een chronische ziekte te krijgen. 

Er is behoefte aan vroegtijdige gesprekken over zorgwensen bij mensen met jongdementie. - Lise Vandaele